در شکار معرفت با عشق پیمان بسته ایم


در میان عاشقان ما عاشق دل خسته ایم


در جواب بی وفایی ، مهربانی کرده ایم


مهربانی را به رسم معرفت طی کرده ایم


چه شده؟ ای دل دیوانه هوایش کردی؟



با دو چشمان پر از اشک صدایش کردی؟



گفته بودم که دلش معدن بی معرفتی ست



تو نشستی و دلت خوش به وفایش کردی؟


تو ای سمبل معرفت ! کجایی ؟ سلام

این هم رسم توست ، دوستی بی کلام

ندیدم کسی ، هیچ مانند تو

یک روز خوب ، یک روز بد … بی مرام . . .